M.G.N.: Κυρία Πρόεδρε, εξηγήστε μας για το 1ο Σύνταγμα του Βασιλιά.

A.C.: Ο σύλλογος Ιστορικής Αναπαράστασης «1ο Σύνταγμα της Linea Re» γεννήθηκε το 2018, με τη θέληση ορισμένων ακτιβιστών των Βουρβόνων στην επικράτειά μας, για να τιμήσει τους πεσόντες μας και αυτούς τους γενναίους και πιστούς Στρατιώτες στην πατρίδα του Βασιλείου των Δύο Σικελιών, που δεν θυμούνται ποτέ από τα ιταλικά ιδρύματα παρόλο που πέθαναν για να υπερασπιστούν τη γη τους. Ο σύλλογος εργάζεται για να υποστηρίξει και να προωθήσει όλες εκείνες τις πολιτιστικές και ιστορικές πρωτοβουλίες που στοχεύουν στην επανέναρξη της πόλης της Νάπολης και ολόκληρης της νότιας επικράτειας, στόχος του είναι η κοινωνικοπολιτιστική ανάπτυξη, η αναγέννηση και η ενίσχυση της εδαφικής ταυτότητας και των αξιών της ιστορικοί. Σήμερα μπορεί να υπερηφανεύεται για την παρουσία του σε πολλά ιστορικά μνημεία, όπως το Βασιλικό Παλάτι της Καζέρτας, το Capodimonte και το Portici, το Castel Sant’Elmo, το υδραγωγείο Carolino, το Gaeta, το San Leucio. Συμμετείχε επίσης στην εκδήλωση της απόβασης του Gioacchino Murat του Pizzo Calabro, επιπλέον στο Μπάρι ήταν παρούσα ως τιμητική φρουρά στην αναπαράσταση του γάμου του Francesco II και της Maria Sofia Wittelsbach. Τέλος, καυχιέται για κινηματογραφικές και τηλεοπτικές συμμετοχές όπως το ντοκιμαντέρ του History Channel “Le navi” και την ταινία ντοκουμέντο με θέμα “Cimarosa”.

M.G.N.: Ποια είναι τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Νότος (Κάτω Ιταλία);

A.C.: Υπάρχουν πολλά προβλήματα στην επικράτειά μας, πολλά από αυτά ως συνέπεια της ενοποίησης της Ιταλίας! Μπορούμε να τα συνοψίσουμε ως εξής: «διαρθρωτική, οικονομική, υγειονομική και κοινωνική ανάπτυξη εκ διαμέτρου αντίθετη μεταξύ του Βορρά που βιώνει εκθετική ανάπτυξη και του Νότου που είναι σταθερός, αν όχι, σε πολλούς τομείς, ακόμη και μειώνεται. Δεν υπάρχει ισότητα στη διανομή των κρατικών πόρων, της εργασίας, των υπηρεσιών και της κοινωνικής βοήθειας. Αυτό για μια πονηρή πολιτική που στόχευε από το 1861 στην αποκατάσταση και αναβίωση της βόρειας Ιταλίας στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, κάνοντας χρήση της τοπικής πολιτικής βοήθειας, τώρα διεφθαρμένης με τη διείσδυση της Καμόρα σε κρατικούς θεσμούς, λόγω συμφωνιών μεταξύ του κράτους και της Καμόρα. Πάντα ρωτάω αυτούς που απορρίπτουν αυτές τις θεωρίες γιατί η μετανάστευση των νότιων ανθρώπων άρχισε μαζικά μετά το 1861, με το κλείσιμο των εργοστασίων και των σχολείων.

M.G.N.: Εσείς και ένας από τους συνεργάτες σας είστε οι μόνες γυναίκες σε μια ένωση αποκλειστικά ανδρών. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

A.C.: Για πάνω από 10 χρόνια παρακολουθώ την ιστορία μας και συγκεκριμένα την περίοδο των Βουρβόνων. Ανάμεσα σε εμάς τους «πατριώτες» τονίστηκε ότι στη Νεάπολη δεν δημιουργήθηκε ακόμη σύλλογος προς τιμή των Στρατιωτών μας. Έτσι γεννήθηκε το «Πρώτο Σύνταγμα». Όντας ένας σύλλογος που εκπροσωπούσε τους Στρατιώτες από το 1830 έως το 1861, είναι σαφές ότι αναζητήθηκαν συνεργάτες κυρίως μεταξύ ανδρών για τον ρόλο του στρατιώτη… Για τον ακτιβισμό μου στον κόσμο των Βουρβόνων και πάνω απ’ όλα για την εμπιστοσύνη που έδειξα στις οργανωτικές και δημόσιες σχέσεις μου skills Εξελέγη Πρόεδρος, τώρα στην τρίτη θητεία της. Έφερα λοιπόν και μια φίλη μου την Iolanda Scibilia, επίσης Bourbon, με καθήκον να βοηθήσει στις διαδηλώσεις: ένα χαλαρό κουμπί, ένα ξεχασμένο αξεσουάρ, ένα μπουκάλι νερό, απροσδόκητα γεγονότα που σχεδόν πάντα αναπόφευκτα συμβαίνουν σε διαδηλώσεις και τα οποία εκείνη λύνει πρακτικά μια μπαλαντέρ… Το δυνατό μας σημείο ήταν η ικανότητα να αναθέτουμε τις σωστές εργασίες σε άτομα που διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα στους διάφορους ρόλους. Σίγουρα δεν θα γινόμασταν ο πιο φιλολογικός σύλλογος με στολές αν δεν είχαμε μαζί μας τον Mirko Speranza, «σύμβουλο» και στρατιωτικό μελετητή υπεύθυνο επιμελητείας, τον Nicola Monacella, Αντιπρόεδρο και σπουδαία στρατιωτική προσωπικότητα, με τις σωματικές του ικανότητες και το ισχυρό του φωνή που φωνάζει “Ζήτω ‘ο Βασιλιάς!” στο ρόλο του ως Πρώτου Ανθυπολοχαγού, ο Claudio Conte είναι ειδικός σε στρατιωτικούς ελιγμούς και πειθαρχίες και υπό την καθοδήγησή του οι Στρατιώτες μας μαθαίνουν να εκτελούν ελιγμούς με τις εντολές της εποχής! Ένα ευχαριστώ, λοιπόν, πηγαίνει σε όλα τα μέλη μας που με περηφάνια ταυτίζονται με τον ρόλο τους ως στρατιώτες με πολλή δέσμευση και μερικές φορές ακόμη και θυσίες που κάνουν τις εκδηλώσεις μας πραγματικά όμορφες για παρακολούθηση!

M.G.N.: Τι σημαίνουν για εσάς η Μεγάλη Ελλάδα και το Βυζάντιο;

A.C.: Η Ελλάδα αντιπροσωπεύει τη «μάνα» μας που έφερε τον πολιτισμό, το εμπόριο, την τέχνη, την επιστήμη και τη σκέψη στην επικράτειά μας. Ξεκινώντας από τους οικισμούς των Χαλκιδαίων στις Πιθηκούσες -σημερινή Ίσκια- και στην Κύμη, στο πρώτο μισό του 8ου αιώνα π.Χ. Γ., πολλές άλλες ελληνικές πόλεις προέκυψαν στη Νότια Ιταλία: Σίβαρι, Νάπολη, Μεσσήνη, Σελινούντε, Αγκριτζέντο, Γέλα, Μέγαρα-Ιμπλέα, Κρότωνα, Paestum, Taranto, Metaponto, Locri, Reggio, Taormina, Catania, Syracuse και αποτέλεσαν τη Μεγάλη Ελλάδα. . «πόλεις», το καθένα ανεξάρτητο. Τα πάντα σε εκείνες τις πόλεις ήταν ελληνικά: η θρησκεία, ο πολιτισμός, οι ναοί, οι πίνακες, τα αγάλματα, ο τρόπος ζωής, η ακρόπολη, η αγορά, το ημερολόγιο, το σύστημα των βαρών και των μέτρων.

Πέντε αιώνες εξαιρετικής ιστορίας που αποτέλεσαν ένα αιώνιο πρότυπο πολιτισμού που εξαπλώθηκε σιγά σιγά στην υπόλοιπη χερσόνησο και την Ευρώπη. Και ήταν ακριβώς εκείνο το τμήμα της Magna Graecia -σήμερα Καλαβρία- που έδωσε το ιστορικό όνομα της «Ιταλίας» και έγινε, μαζί με όλες τις άλλες πόλεις, τόπος συνάντησης Ανατολής και Δύσης.

M.G.N.: Έχετε κάποιο μήνυμα για τους αναγνώστες μας από την Ελλάδα;

A.C.: Πολεμήστε! Να παλεύετε πάντα για την ταυτότητά σας, την ιστορία σας, τα δικαιώματά σας. Ο χρόνος είναι ένα ενιαίο «νήμα διεύθυνσης», δεν θα υπήρχε «παρόν» χωρίς το «παρελθόν» και το μέλλον γεννιέται από το παρόν μας!
Όπως είπε ο τελευταίος μας βασιλιάς Φραγκίσκος Β΄ «Η αξιοπρέπεια κάποιου (και προσθέτω την ιστορική του ταυτότητα) δεν είναι προς πώληση».

*