**Ένας Ταραντίνος που δεν ξεχνά τις ρίζες του**
**Μ.Γ.Ν.: Μιλήστε μας για τον εαυτό σας, κύριε Μπιανκί.**
**Α.Μ.:** Με λένε Αλφρέντο Μπιανκί, είμαι Έλληνας, Ταραντίνος και είμαι 34 ετών. Είμαι πτυχιούχος γλωσσών και λογοτεχνίας και μετά από περίπου 10 χρόνια στο εξωτερικό, πριν από 4 χρόνια επέστρεψα στον Τάραντα, όπου έγινα πρώτα αμπελουργός και τώρα επίσης παραγωγός κρασιού και καθηγητής της αγγλικής γλώσσας. Επίσης διατηρώ μια στήλη στην εφημερίδα “Lo Jonio”, όπου γράφω για τα επώνυμα των επαρχιών του Σαλέντο. Έχω ένα podcast που ονομάζεται «Ταραντίνοι στις Θερμοπύλες», όπου μιλάω για τον Τάραντα και την ιστορία του, και πρόσφατα ξεκίνησα μια σειρά βίντεο με τίτλο «Μαθήματα της Μεγάλης Ελλάδας», για τους Έλληνες που θέλουν να ανακαλύψουν την ελληνικότητα της Νότιας Ιταλίας. Πρόσφατα έγινα πατέρας του μικρού Λεωνίδα, και εκείνος Έλληνας και Ταραντίνος, και Θεός Βοηθός, ο πρώτος φυσικός ομιλητής της ελληνικής γλώσσας στον Τάραντα μετά από αρκετούς αιώνες.
**Μ.Γ.Ν.: Εξηγήστε μας για την αρχαία πόλη του Τάραντα και την ιστορία της.**
**Α.Μ.:** Οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής ήταν οι Μινωίτες Κρήτες, ακολουθούμενοι στον όγδοο αιώνα από τους Λάκωνες της Σπάρτης και της Αμύκλας. Ο Τάραντας πέρασε από το να είναι μια από τις πολλές ελληνικές πόλεις της Ιταλίας στο να γίνει μια μεσογειακή δύναμη, ιδίως από την εποχή του άρχοντα Αρχύτα, φιλοσόφου, μαθηματικού και αήττητου στρατηγού. Ακριβώς σε αυτήν την περίοδο δημιουργήθηκε ο όρος “Μεγάλη Ελλάδα” στον Τάραντα, όταν η πόλη δημιούργησε και ηγήθηκε της Ιταλιώτικης Συμμαχίας, της πρώτης και μοναδικής ένωσης ελληνικών πόλεων στην Ιταλία. Μαζί με τις Συρακούσες ήταν η μόνη πόλη που αντιτάχθηκε στη Ρώμη και ακόμη και μετά την πτώση της παρέμεινε φάρος του ελληνικού πολιτισμού στη Δύση. Φυσικά, η καθαρά ελληνική ιστορία του Τάραντα δεν τελείωσε στην αρχαιότητα, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία…
**Μ.Γ.Ν.: Τι συμβολίζει για εσάς η Μεγάλη Ελλάδα;**
**Α.Μ.:** Η Μεγάλη Ελλάδα δεν είναι για μένα σύμβολο, αλλά κάτι ζωντανό και επίκαιρο: είναι ο σύγχρονος πολιτισμός της Νότιας Ιταλίας, είναι η ταυτότητά μας, η περηφάνια μας και το σημείο εκκίνησης για το μέλλον αυτού του τόπου. Είναι το σύνολο των εθνοτικών μας χαρακτηριστικών και ο πιο κατάλληλος όρος για να περιγράψει αυτούς που κάποτε αποκαλούνταν “Έλληνες της Δύσης”. Ιταλιώτες, όχι Ιταλοί!
**Μ.Γ.Ν.: Τι σημαίνει για εσάς το ρητό «επιστροφή στις ρίζες»;**
**Α.Μ.:** Δεν επιστρέφουμε στις ρίζες, απλά θυμόμαστε ότι τις έχουμε. Οι ρίζες είναι ο πολιτισμός, ο αληθινός, ο άυλος. Είναι ο χαρακτήρας και ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο. Είναι ο λόγος που στην Ελλάδα νιώθω σαν στο σπίτι μου, γιατί ξέρω ότι μπορώ να συμπεριφέρομαι ακριβώς όπως εδώ, το αισθάνομαι στο δέρμα μου, το θωρώ και το νιώθω πραγματικά και λογικά. Οι ρίζες, όπως ο πολιτισμός, δεν είναι ορατές, αλλά υπάρχουν και μας τρέφουν, είναι αυτές που πραγματικά μας καθορίζουν, παρά όλες τις ασχήμιες της ιστορίας και τη λήθη της άγνοιας. Οι ρίζες είναι η ψυχή ενός λαού, αρχαία και αμετάβλητη, πέρα από τις μηχανορραφίες της ιστορίας: δεν υπάρχει γλώσσα, θρησκεία ή διαβατήριο που να μπορεί να τις διαβρώσει.
**Μ.Γ.Ν.: Έχετε σχέσεις με τη σύγχρονη ηπειρωτική Ελλάδα;**
**Α.Μ.:** Πολλές που αναπτύχθηκαν τον τελευταίο χρόνο, όταν χάρη στη δουλειά μου και σε ορισμένες βασικές γνωριμίες άρχισα να γνωρίζω και να συνεργάζομαι με αυτούς που θεωρώ συμπατριώτες μου με κάθε έννοια. Η γιαγιά της μητέρας μου ήταν από την Κέρκυρα και η οικογένεια του πατέρα μου μετανάστευσε εδώ από τη Βόρεια Ήπειρο τον 16ο αιώνα, αλλά δεν το συζητάω συχνά. Στην πραγματικότητα, δεν θέλω κανείς να πιστεύει ότι η δουλειά μου ή το πάθος μου δικαιολογούνται από προσωπικές υποθέσεις ή οικογενειακές σχέσεις. Γεννήθηκα και μεγάλωσα ως Ιταλός πολίτης, δεν είχα ποτέ σύγχρονους Έλληνες στο σπίτι μου και έμαθα τα ελληνικά μόνος μου. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου πιο Έλληνα από οποιονδήποτε Ταραντίνο, ακόμη και τον πιο αδιάφορο και άγνοο για τις ρίζες του.
**Μ.Γ.Ν.: Έχετε κάποιο μήνυμα για τους Έλληνες αναγνώστες μας;**
**Α.Μ.:** Σίγουρα να επισκεφθείτε τη Νότια Ιταλία για να αναπνεύσετε και να αγγίξετε με τα χέρια σας την ίδια οικειότητα που αισθανόμαστε εμείς όταν πηγαίνουμε στην Ελλάδα. Ένα άλλο σημαντικό πράγμα είναι η πρόσκληση να κατανοήσουν ότι κάτω από την επιφανειακή εμφάνιση ενός ξένου κράτους παραμένουν ζωντανοί και ακμαίοι οι πολιτισμοί της προ-ενοποιημένης Ιταλίας, συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού. Οι Έλληνες της Ιταλίας δεν είναι μόνο οι λίγες χιλιάδες που εξακολουθούν να μιλούν ελληνικά, αλλά και όλοι εκείνοι που για λόγους πέρα από τον έλεγχό τους αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν. Ο ελληνικός πολιτισμός είναι μεγαλύτερος από τη γλώσσα του και τα εθνικά του σύνορα. Ελάτε στον Τάραντα και θα βρείτε ακόμα μόνο Έλληνες, όπως πάντα.
*Η μετάφραση είναι αυτούσια του κου Μπιανκί
**Ευχαριστούμε τον κο Μπιανκί για την παραχώρηση αυτής της συνέντευξης
