Βιωσιμότητα: Η Νάπολη στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης ΕυΖην των ιταλικών πόλεων
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση BenVivere, το Pordenone είναι η καλύτερη πόλη της χώρας. Σιένα και Μιλάνο συμπληρώνουν το βάθρο. Η ναπολιτάνικη πρωτεύουσα κερδίζει τρεις θέσεις αλλά παραμένει στην τελευταία θέση της κατάταξης Η Νάπολη παραμένει στο flop της…
Δημοτικό συμβούλιο στον Κρότωνα για την περιβαλλοντική αποκατάσταση σήμερα, αλλά η πόλη είναι διχασμένη
Δυστυχώς για άλλη μια φορά το βασικό θέμα για την πόλη και την ανάπτυξη της είναι αντικείμενο διαμάχης και διχασμού, λείπει κοινό μέτωπο, παρά το γεγονός ότι οι αντιεδαφικοί (Δήμος, Επαρχία και Περιφέρεια) αναζητούν κοινή θέση.
Το ότι το θέμα διχάζεται φαίνεται από τις διαμάχες που συνόδευσαν τη σύγκληση αυτού του Συμβουλίου που υποτίθεται ότι θα γινόταν πριν από μήνες και που αντ’ αυτού αναβλήθηκε λόγω της απουσίας του επιτρόπου αποκατάστασης, Errigo.
Αυτό που κάνει ακόμη πιο εμφανές το κάταγμα εντός της πόλης είναι η δήλωση και συγκεκριμένα η δήλωση του προέδρου της δημοτικής συνέλευσης, Mario Megna.
Νέα Επαρχία (Μεγάλη Ελλάδα): ευκαιρία ή χάος; όταν η προσέγγιση ξεπερνά την πολιτική
Το ζήτημα της νέας επαρχίας στην επτανησιακή γη είναι εμβληματικό του χάους και της προσέγγισης που κυριαρχούν συχνά στην πολιτική και διοικητική σκηνή της επαρχίας. Αυτή τη στιγμή, δυο προτάσεις ανταγωνίζονται για τα φώτα της δημοσιότητας: αυτή της Μεγάλης Ελλάδας, η οποία προβλέπει διπλό κεφάλαιο που θα κατανεμηθεί μεταξύ του Κρότωνα και του Corigliano Rossano, βάσει κριτηρίων εδαφικής ομοιογένειας και συμμόρφωσης με τον νόμο Delrio (που ορίζει τουλάχιστον 350.000 κατ. για τις νέες επαρχίες)· και αυτή των Συβαρίτιδας-Pollino, μια πολιτική πρόταση, μη σύμφωνη με αυτόν τον νόμο, που μοιάζει περισσότερο με μια κίνηση τακτικής με σκοπό τη μάχη στην πρωτεύουσα. Το κρίσιμο σημείο του θέματος δεν είναι τόσο η εγκυρότητα ή όχι των προτάσεων, αλλά το κλίμα σύγχυσης και αλλαγής θέσεων που φαίνεται να κυριαρχεί. Καθημερινά βλέπουμε δήμαρχους, κινήματα και εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών να αλλάζουν τις απόψεις τους, προφανώς χωρίς να έχουν ξεκάθαρη ιδέα για τη συνολική εικόνα ή τις ρυθμιστικές επιπτώσεις των επιλογών τους. Οι προτάσεις υποβάλλονται χωρίς σοβαρή και εις βάθος συζήτηση και συχνά λείπει η απαραίτητη αυστηρότητα για τον προσανατολισμό των αποφάσεων προς τα βέλτιστα συμφέροντα των εμπλεκόμενων κοινοτήτων. Φαίνεται ότι πλοηγούμαστε με θέαμα, κυνηγώντας τον τοπικό οπορτουνισμό και την πολιτική ευκολία παρά ένα μακροπρόθεσμο όραμα. Επιπλέον, ανησυχητική είναι η αδυναμία ενός τμήματος του Τύπου, το οποίο θα έπρεπε να διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο ενημέρωσης και παρακολούθησης, αλλά συχνά ευθυγραμμίζεται με κομματικές θέσεις, θυσιάζοντας την κριτική ανάλυση και την εις βάθος ανάλυση υπέρ πολιτικών συμπαθειών ή χειρότερα. προσωπικούς και οικογενειακούς δεσμούς. Μια τέτοια συμπεριφορά, όταν δεν βασίζεται σε μια σταθερή κατανόηση του ρυθμιστικού και εδαφικού πλαισίου, προδίδει την ίδια τη λειτουργία του Τύπου και συμβάλλει στη διατήρηση της συζήτησης σε επιφανειακά επίπεδα.
Αίσιο τέλος για την αυτονομία του “Κλασικού Λυκείου Πυθαγόρα” (Κρ.)
Αίσιο τέλος για την αυτονομία του “Κλασικού Λυκείου Πυθαγόρα” (Κρ.)